Najczęściej zadawane pytania u weterynarza kardiologa

Kardiologia weterynaryjna jest szybko rozwijającą się dziedziną medycyny weterynaryjnej, zajmującą się diagnostyką i terapią schorzeń serca. Jeszcze dziesięć lat temu wiele schorzeń serca było nie do zidentyfikowania. Dzięki lepszemu zrozumieniu i nowoczesnej technologii, choroby serca u zwierząt mogą być obecnie zidentyfikowane i skutecznie leczone.

W artykule skupimy się na naszych najpopularniejszych pacjentach, zatem zaczynamy serię pytań i odpowiedzi dotyczących psiego serca.

Jakie rasy psów są podatne na choroby serca

• rasy miniaturowe i małe – Chihuahua, Jamniki, Maltańczyki, Pomerianiany
• rasy średnie – Cavalier King Charles Spaniel, Pudle, West Highland White Terrier
• rasy duże – Boksery, Dobermany, Owczarki niemieckie

Przyjrzyjmy się teraz wadom serca i problemom kardiologicznym u czworonożnych pacjentów. Dzielimy je na wady wrodzone i nabyte. Wada wrodzona – jak nazwa wskazuje jest to wada z którą się rodzimy. Dotyczyć może w zasadzie każdego układu w organizmie w tym serca i naczyń. Większość wad serca to wady pojedyncze – w tym przypadku objawy pojawiają się często w pewnym czasie po urodzeniu.

Nabyte wady serca zazwyczaj są wynikiem powikłań po przebytych chorobach. Czynniki chorobowe bezpośrednio uszkadzają zastawki serca, które przestają się domykać. Gdy zastawki źle funkcjonują, niektóre jamy serca są bardziej obciążone niż zwykle i przerastają albo rozszerzają się.

Jakie są najczęstsze wady wrodzone serca u psów

Wady wrodzone najczęściej diagnozowane przez specjalistę kardiologa u szczeniąt to:

• Przetrwały przewód tętniczy Botalla – najczęściej diagnozowany u maltańczyków, pomeranianów, pudli, sznaucerów miniaturowych, chihuahua ale także u ras większych takich jak owczarki niemieckie, nowofunlandy czy labradory
• Ubytek w przegrodzie międzykomorowej (VSD)– najczęściej diagnozowany u pinczerów, dobermanów i samojedów
• Ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej serca – najczęściej diagnozowany u west highland white terrierów, buldogów angielskich i springer spanieli
• Zwężenie aorty – najczęściej diagnozowane u owczarków niemieckich, dobermanów, bokserów i golden retriverów
• Zwężenie tętnicy płucnej – najczęściej diagnozowane u labradorów, jack russell terrierów, beagle oraz buldogów
• Tetralogia Fallota – najczęściej diagnozowana u buldogów angielskich

Nabyte wady serca u psów

• Endokardioza zastawki dwudzielnej – jest to najczęściej spotykana wada nabyta serca u starszych psów. Dotyczy zwykle psów ras małych i średnich. Choroba polega na zmianie w budowie anatomicznej zastawki dwudzielnej co prowadzi do zaburzeń w przepływie krwi w sercu.
• Kardiomiopatia rozstrzeniowa – dotyka w większości przypadków psy ras dużych. Choroba polega na powiększeniu się jam serca, co skutkuje zaburzonym przepływem krwi.
• Arytmie serca – arytmia to zaburzenia przewodnictwa impulsów w sercu, co objawia się nierówną pracą serca psa.

Diagnostyka chorób serca u psów

Główne badanie serca i układu krążenia to badanie echokardiograficzne, elektrokardiograficzne (EKG) oraz pomiar ciśnienia krwi, tak pies również może mieć nadciśnienie. Psi kardiolog może także zlecić badania dodatkowe takie jak badania krwi lub inne badania obrazowe klatki piersiowej takie jak badanie rentgenowskie (RTG), rezonans magnetyczny (MRI) lub tomografię komputerową (CT).

Najczęstsze choroby serca u psów

U młodych psów najczęściej diagnozujemy przetrwały przewód tętniczy Botalla oraz ubytki w przegrodzie międzykomorowej. U psów starszych głównym stwierdzanym problemem jest niedomykalność zastawki mitralnej.

Aktywność fizyczna u psów z chorym sercem

• U psów genetycznie obciążonych wadami serca nie jest konieczne ograniczenie aktywności fizycznej jeśli wyniki badania serca są prawidłowe. U psów u których weterynarz zdiagnozował chorobę serca ograniczenie aktywności fizycznej będzie zależało od stadium zaawansowania choroby. Przy łagodnych zmianach w obrębie serca aktywność dostosowujemy do możliwości zwierzęcia, nie zachęcamy psa na siłę do zwiększonej aktywności np. aportowania czy długiego biegania.

• U psów z zaawansowana chorobą kardiologiczną staramy się unikać jakiejkolwiek wzmożonej aktywności – w tym wchodzenia po schodach, czy wskakiwania na kanapę.

Kiedy sprawdzać psie serducho w klinice?

• Rasy psów, które genetycznie obciążone są możliwością wystąpienia wad wrodzonych serca powinny odwiedzić psiego kardiologa w wieku szczenięcym w celu sprawdzenia budowy serca. Rasy psów, które są predysponowane do wystąpienia wad nabytych serca powinny kontrolnie przychodzić do psiego kardiologa średnio raz na rok.
• Każdy pies niezależnie od wieku i rasy powinien mieć wykonane badanie serca po stwierdzeniu szmeru sercowego przez lekarza weterynarii – najczęściej szmery takie stwierdzane są podczas badania klinicznego podczas rutynowych wizyt lekarskich.
• Jeśli pies ma stwierdzoną wadę serca kontrolne wizyty planowane są przez psiego kardiologa na podstawie stanu zdrowia psa – w zależności do choroby jest to średnio co 3-12 ms. W stanach nagłych lub podczas pogorszenia się choroby kontrole takie będą odbywały się odpowiednio częściej.
• Z pewnością warto odwiedzić przychodnię weterynaryjną, kiedy wystąpią niepokojące objawy, o których pisaliśmy wcześniej

Jak wygląda echo serca u psa?

Psi kardiolog przed badaniem przeprowadzi wywiad oraz osłucha serce. Po wstępnym wywiadzie w klinice weterynaryjnej, pies zostanie ogolony pod lewą i prawą pachą, następnie kardiolog położy psa na boku na specjalnym stole lub przeprowadzi badanie na stojąco. Echo serca jest badaniem bezbolesnym, polegającym na ocenie i pomiarze mięśnia sercowego poprzez badanie ultrasonograficzne.

Jak często robić badania profilaktyczne serca u psów?

Kontrolne echo serca u pacjentów potencjalnie obciążonych możliwością wystąpienia choroby kardiologicznej wykonujemy średnio co 1 rok. Dokładny termin badań profilaktycznych zostanie określony przez kardiologa weterynaryjnego po pierwszej wizycie i badaniu serca.